تاریخچه کامل رنگ مو در ایران
تاریخچه رنگ مو در ایران، قدمتی بسیار طولانی دارد و با فرهنگ، سنت و طب سنتی ایرانیان پیوند خورده است. ایرانیان از دوران باستان به زیبایی و مراقبت از مو اهمیت میدادند و استفاده از مواد طبیعی برای رنگ کردن مو، بخشی از این سنت بوده است. در ادامه، نگاهی تاریخی به این موضوع داریم:
1. دوران باستان (هخامنشیان و ساسانیان)
- در ایران باستان، هم زنان و هم مردان از گیاهان و مواد طبیعی برای تغییر رنگ مو استفاده میکردند.
- حنا یکی از مشهورترین مواد طبیعی بوده که هنوز هم در ایران کاربرد دارد. حنا نه تنها مو را رنگ میکند بلکه خاصیت تقویتی و محافظتی هم دارد.
- منابع تاریخی نشان میدهند که زنان هخامنشی و ساسانی برای ایجاد رنگهای متنوع، حنا را با مواد دیگری مانند گردو، چای و گیاهان دارویی مخلوط میکردند.
2. دوران اسلامی و قرون وسطی
- بعد از ورود اسلام، سنتهای زیبایی ایرانیان حفظ شد و حتی گسترش یافت.
- متون طب سنتی، مانند نوشتههای ابنسینا و رازی، به استفاده از گیاهان طبیعی برای مراقبت از مو اشاره دارند.
- رنگهای طبیعی مثل مشکی از پوست گردو یا قهوهای از مخلوط حنا و گیاهان دیگر بسیار رایج بودند.
3. دوران قاجار
- در این دوران، استفاده از رنگ مو برای نشان دادن طبقه اجتماعی و زیبایی ظاهری رایج شد.
- زنان اشرافی از ترکیب رنگهای طبیعی با روغنهای گیاهی برای افزایش درخشندگی مو استفاده میکردند.
- رنگهای تیره مانند مشکی و قهوهای بیشتر مورد علاقه بودند، در حالی که رنگهای روشنتر کمتر رایج بودند.
4. دوران معاصر و ورود رنگهای شیمیایی
- در قرن ۲۰، با ورود محصولات شیمیایی اروپایی، رنگ موهای شیمیایی وارد بازار ایران شدند.
- ابتدا رنگهای مشکی و قهوهای و سپس طیف وسیعی از رنگها از جمله بلوند، قرمز و شرابی مورد استفاده قرار گرفتند.
- تبلیغات و صنعت مد در دهههای ۵۰ و ۶۰ میلادی باعث شد رنگ مو به عنوان بخشی از زیبایی و مد مدرن در ایران رایج شود.
5. استفاده امروزی
- امروزه، ایرانیان هم از رنگهای طبیعی و هم شیمیایی استفاده میکنند.
- حنا و رنگهای گیاهی هنوز محبوبیت دارند، مخصوصاً برای تقویت مو و جلوگیری از آسیبهای شیمیایی.
- رنگهای شیمیایی با تنوع بسیار بالا، به ویژه در میان جوانان و زنان شهرنشین، رایج شده است.
دوره تاریخی مواد و ترکیبات مورد استفاده رنگهای رایج نکات و کاربردها
| دوران باستان (هخامنشی و ساسانی) | حنا، پوست گردو، چای، گیاهان دارویی، ریشه گیاهان | قرمز (حنا)، قهوهای، مشکی | رنگ مو همراه با مراقبت و تقویت مو؛ رنگها طبیعی و محدود به گیاهان موجود |
| دوران اسلامی و قرون وسطی | حنا، پوست گردو، گیاهان دارویی، روغنهای طبیعی | مشکی، قهوهای، قرمز طبیعی | بر اساس متون طب سنتی؛ تاکید بر سلامت مو و جلوگیری از ریزش و سفید شدن |
| دوران صفویه و قاجار | حنا با روغنهای گیاهی، ترکیبات گیاهی دیگر | مشکی، قهوهای تیره، قرمز | رنگ مو نماد زیبایی و گاهی طبقه اجتماعی؛ زنان اشرافی توجه ویژه به درخشندگی مو داشتند |
| اوایل دوران مدرن (دهههای ۱۹۰۰-۱۹۵۰) | ورود رنگهای شیمیایی اروپایی، همچنان استفاده از حنا | مشکی، قهوهای، طیف محدود بلوند و قرمز | رنگ مو در کنار مد و زیبایی مدرن؛ محدود به طبقات شهری و ثروتمند |
| دوران معاصر (دهه ۱۹۶۰ تاکنون) | رنگهای شیمیایی صنعتی، حنا و رنگهای گیاهی | مشکی، قهوهای، بلوند، قرمز، شرابی، فانتزی | تنوع بسیار بالا؛ رنگ مو بخشی از زیبایی روزمره؛ ترکیب استفاده از رنگ طبیعی و شیمیایی برای حفظ سلامت مو |
| امروز (سالهای اخیر) | حنا، رنگهای گیاهی جدید، رنگهای شیمیایی حرفهای، ترکیبهای ارگانیک | طیف کامل رنگها، از طبیعی تا فانتزی | تاکید بر سلامت مو، حفظ رنگ طبیعی، و استفاده از رنگهای کمتر آسیبرسان |
نوشته شده در 21 مهر 1404
توسط
سوفرا دارابیان
همچنین بخوانید...
دیدگاه خود را بنویسید